John Malkovich gibi düşünmek (thinking like John Malkovich)

İşte yine çekimler başlıyor. Kendimi oynamaya çalışmak gerçekten çok yorucu. Keşke projeyi kabul etmeden önce biraz daha düşünseydim. Anladığımı düşünmüştüm. İlk defa oynamadan sadece kendim olarak bir filmde yer alacağımı düşünmüştüm  Oysa benden istenen kendimi oynamammış, John Malkovich olmak değil John Malkovichmiş gibi yapmammış. Benliği gaspedilen John Malkovich'i oynuyorum. Acaba insanlar filmi izlemeye gelirken ne düşünecekler?  Kameranın karşısına geçip sadece kendisi olan beni izleyeceklerini düşünmelerini istemem doğrusu. Çünkü yaptığım kameranın karşısına geçip sadece kendim olmak değil kendimmiş gibi yapmak. Şimdiye kadar hep başka karakterlere büründüm. Başkaları oldum. Kendime bürünmek yani kendimmiş gibi yapmak çok yorucu. Of  hele o içime bir Cameron'un bir John'un girdiği sahneleri oynamak en zoru. Matruşkalar gibi iç içe geçmiş karakterleri oynamak çok yorucu. Kendim olacağımı zannederken kendimi oynamak...Umarım kotarabiliyorumdur. Sapık gibi sürekli Spike'a soruyorum. Olduğunu söylüyor ama emin değilim. Off kariyerimdeki en çetrefilli işin içindeyim. " Sana da selam!" Cameron'un da bu çirkin haline gözüm hiç alışmadı.  Peki ya bu şey gerçek olsaydı...15 dakikalığına başka birinin bedenini gaspetmek mümkün olsaydı...Kimin bedenine girmek isterdim acaba? Cameron? Cathrene? Spike? Hangisinin içinden dünyaya bakmak daha ilginç olabilir?Gerçekten çılgınca!  Bu Charlie gerçekten delinin teki. Yok yok bi dahi...
Bundan sonra en çok hangi rolde zorlandığımı sorduklarında kendimi oynamanın en zoru olduğunu söyleyeceğim...Evet, evet cevabım kesinlikle bu olacak.